روزنگار تیردُخت

1.از کنار مغازه‌‌‌ای رد شدم که نمیدونم چی بهش میگن، عطاری نبود، جایی که چای و ادویه و هل و دارچین و نبات و اینجور چیزها میفروشند . چشمم افتاد به محتویات روی میز وسط مغازه که با نظم و سلیقه چیده شده بودند و خیلی هم هوس انگیز بودند، چوب‌های دارچین ، نبات‌های خوشرنگ، بسته‌های غنچه‌ی گل برای عطر دادن به چای و چیزهای خوشرنگ دیگه‌‌‌ای که الان یادم نمیاد...